Χρησιμοποιούμε το αυτοκίνητο συχνά για τις καθημερινές μετακινήσεις ή για να ταξιδέψουμε μόνοι μας ή με αγαπημένα μας πρόσωπα. Αρκεί να αναλογιστούμε ότι η σωματική μας ακεραιότητα καθώς και η ζωή μας, ή η ζωή των ανθρώπων που αγαπάμε εξαρτάται άμεσα από τα ελαστικά μας.
Η μόνη επαφή του οχήματος μας με το δρόμο είναι το κάτω μέρος της επιφάνειας των τεσσάρων ελαστικών που εάν προσθέσουμε την συνολική τους επιφάνεια δεν ξεπερνάει την επιφάνεια μιας κόλλας χαρτιού Α4.
Αντιλαμβανόμαστε λοιπόν ότι τα ελαστικά πρέπει να διατηρούνται σε καλή κατάσταση και σε αντίθετη περίπτωση να προβαίνουμε άμεσα στην αντικατάσταση τους.
Πως όμως μπορούμε να αντιληφθούμε, το πότε χρειάζονται αντικατάσταση;
Είναι πολύ σημαντικό να τσεκάρουμε την ημερομηνία κατασκευής του ελαστικού, η οποία αναγράφεται με ένα τετραψήφιο νούμερο, στο οποίο τα δύο πρώτα ψηφία αναφέρονται στην εβδομάδα και τα δύο τελευταία ψηφία στο έτος κατασκευής.
Το παραπάνω ελαστικό αναγράφει το νούμερο 4220 και σημαίνει ότι κατασκευάστηκε στο εργοστάσιο το Νοέμβριο του 2020, οπότε ηλικιακά χαρακτηρίζεται καλό.
Πότε όμως θεωρείται γηρασμένο ένα ελαστικό;
Στα τρία χρόνια το λάστιχο αρχίζει και σκληραίνει και μετά τα τέσσερα χρόνια δεν είναι τόσο αποδοτικό, ενώ ταυτόχρονα η σκληρότητα αυτή μεταφέρεται και στις αναρτήσεις του αυτοκινήτου καθώς ένα μεγάλο μέρος της απόσβεσης των κραδασμών γίνεται από τα ελαστικά μας.
Αξίζει να σημειωθεί ότι όπως και στον άνθρωπο έτσι και στα λάστιχα παίζει ρόλο, η ποιότητα της ζωής τους. Παράδειγμα ένα ελαστικό εκτεθειμένο στον ήλιο για μεγάλο χρονικό διάστημα ή σε χαμηλές θερμοκρασίες με χιονοπτώσεις αλάτια και τα λοιπά καθώς και η μακροχρόνια ακινησία του, επηρεάζει σημαντικά την αποτελεσματικότητα του.
Παράλληλα τυχόν εκδορές ή καρούμπαλα στο πλαϊνό του ελαστικού (προφίλ) μπορεί να προκαλέσουν κίνδυνο κλαταρίσματος στις υψηλές ταχύτητες.
Η φθορά του πέλματος του ελαστικού εξαρτάται από τα διανυθέντα χιλιόμετρα, που είναι περίπου 40.000 με 50.000 χιλιόμετρα μάξιμουμ. Βέβαια εδώ παίζει ρόλο και η ορθολογική οδήγηση, όσο πιο συνετή είναι η οδήγηση μας (απαλά ξεκινήματα και σταματήματα και χαμηλές ταχύτητες στις στροφές) τόσο σε καλύτερη κατάσταση θα διατηρείται το πέλμα.
Το ανάγλυφο του ελαστικού χρησιμεύει για να διώχνει τα νερά στο βρεγμένο οδόστρωμα.
Ένα νέο ελαστικό αυτοκινήτου αρχίζει τη ζωή με περίπου 8-9 χιλιοστά βάθος πέλματος. Από νομική άποψη, μπορείτε να τα οδηγήσετε μέχρι να φτάσουν το ελάχιστο βάθος του πέλματος των 1,6 χιλιοστών, κατά 75% του πλάτους του ελαστικού και γύρω από την περιφέρεια του. Ωστόσο, σας συνιστούμε να αντικαταστήσετε τα θερινά και τα all season ελαστικά όταν φθάνουν στα 3 χιλιοστά ελάχιστο βάθος πέλματος και τα χειμερινά σας ελαστικά όταν φτάσουν στα 4 χιλιοστά. Αυτό συμβαίνει επειδή, μόλις φτάσουν σε αυτά τα βάθη, τα ελαστικά αρχίζουν να φθείρονται γρήγορα.
Τι πρέπει να προσέξουμε κατά την αντικατάσταση των ελαστικών μας;
Προσοχή στην ημερομηνία κατασκευής να είναι όσο το δυνατόν πιο πρόσφατη και στις διαστάσεις να είναι αυτές που ορίζει ο κατασκευαστής του οχήματος και φυσικά ο δείκτης ταχύτητας να ανταποκρίνεται στην τελική ταχύτητα του αυτοκινήτου. Οι υψηλές ταχύτητες αυξάνουν την θερμοκρασία των ελαστικών και γι’ αυτό το λόγο οι κατασκευαστές έχουν οριστεί συγκεκριμένος δείκτες αντοχής ταχύτητας που χαρακτηρίζονται από γράμματα, π.χ V, W, Y.
Το ελαστικό της παραπάνω φωτογραφίας έχει δείκτη ταχύτητας «Υ» που σημαίνει ότι αντέχει μέχρι τα 270km. Εδώ εύκολα θα μπορούσε να αναρωτηθεί κανείς γιατί 270 αφού το όριο ταχύτητας είναι 130, που μπορώ να το χρησιμοποιήσω; Η απάντηση είναι ότι το ελαστικό πρέπει να τοποθετείται σύμφωνα με τις προδιαγραφές του κατασκευαστή.
Τέλος αυτό που πρέπει να ελέγχουμε τουλάχιστον μία φορά το μήνα , είναι η πίεση του αέρα στα λάστιχα μας που πρέπει και πάλι να είναι όσο ορίζει ο κατασκευαστής του αυτοκινήτου. Η μικρότερη πίεση μειώνει τις επιδόσεις του αυτοκινήτου, αυξάνει την κατανάλωση και δημιουργεί ανομοιόμορφη φθορά στα άκρα του πέλματος. Όμως ούτε η μεγαλύτερη πίεση κάνει καλό διότι αυξάνει την απόσταση πέδησης και δημιουργεί ανομοιόμορφη φθορά στο κέντρο του πέλματος, ενώ ταυτόχρονα το αυτοκίνητο χτυπάει στις λακκούβες. Η σωστή πίεση των ελαστικών του αυτοκινήτου αναγράφεται στο βιβλίο του κατασκευαστή και για συντομία τα περισσότερα αυτοκίνητα έχουν ταμπελάκι στο άνοιγμα της πόρτας του οδηγού ή στο καπάκι της τάπας του ρεζερβουάρ καυσίμου.
Σε περίπτωση που το ελαστικό τρυπήσει στο πλάι δηλαδή στο προφίλ, δεν το επισκευάζουμε, θέλει αντικατάσταση. Αν τρυπήσει στο πέλμα, ακινητοποιούμαι αμέσως το αυτοκίνητο, τοποθετούμε την ρεζέρβα ή χρησιμοποιούμε το κιτ επισκευής, αλλά όταν επισκευάσουν το ελαστικό σε βουλκανιζατέρ προτιμάμε πάντα την επισκευή από το εσωτερικό του ελαστικού και όχι την ένεση, γιατί μακροπρόθεσμα καταστρέφει τα λάστιχα.
